اونکه نخواست پیشم باشی باید خودش صبرم بده

          خدا گرفتی عشقمو جواب قلبمو بده

توی گلدون توی دستت دونه دونه گل میکارم

واسه تو لباسی از عشق و محبت میدوزم

روی جاده دلم جای پاهات و میبوسم

یه سرود ناب ناب برای اسمت میسازم

تموم دار و ندارم و به چشمت میبارم

برای اومدنت جاده رو جارو میکنم

روی بال یاد تو عطر را بو میکنم

برای عبورت از من با تنم یه پل میسازم

من میشم راز نهفته تو میشی کلید رازم

و بسی چنگ زدم بر دل خود پنهانی

      پاره پاره شده پیراهن دل میدانی؟

        اگهان مثل همیشه به تو روی آوردم

            تو مرا در پی خود تا به کجا میرانی؟

               به خدا کاسه صبرم شده لبریز بگو  

             تا همیشه سر حرفی که زدی میمانی؟

               من عطشناکترین کوزه به دوشم در شهر

                          مهر چشمان تو کو ای غزل بارانی؟

                    سرد و سنگین شده دستان دعایم امشب

                                 گر به دادم نرسی مرده ام از ویرانی